Derde Helft (123)

Klaroengeschal vanuit Buitenpost, om precies te zijn uit de Dr. Wumkesstraat 4. Daar resideert Foppe de Vries en hij mag als wielerstatisticus (honoris causa) elk najaar de noordelijke criteriumkoning proclameren. Dit keer is deze vorstelijke eer ten deel gevallen aan Jan Bos. Deze amateur uit het Friese Bontebok neemt de troon over van Muntendammer Paul de Haan. Het is overigens niet de eerste keer dat Bos primus inter pares is geworden. Hij was dat ook al in 2012. Johan Knol uit Midwolde mag zich reservekoning noemen en Harry Sweering (Sneek) staat als nummertje drie genoteerd. Overigens is de koning andermaal geen veelwinnaar. Op zijn palmares kon hij overigens slechts twee rondjes om de kerk bijschrijven, die in Marum en Sneek.

Of Sjors Beukeboom ooit criteriumkoning wordt, staat alleen nog in de sterren beschreven. Sjors, die de lezers van het Dagblad van het Noorden misschien nog kennen als juniorverslaggever, heeft in elk geval talent op de racefiets. Vooral op geaccidenteerd terrein. Zo beklom de 17-jarige jongeman uit Eelde-Paterswolde de Mont Ventoux in een supertijd: 1 uur en 16 minuten. Ook viel zijn coup de pédale op tijdens de recreatieve rondjes op sportpark Corpus den Hoorn. Inmiddels heeft André Boskamp zich via een tipgever over Sjors Beukeboom, die nog nooit een officiële koers heeft gereden, ontfermd. Want Sjors wordt volgend jaar écht coureur. De oud-bondscoach uit Leek ziet in deze Sjors een groeibriljantje.

Nog meer fietsen. Het Colombiaanse cyclisme is, met dank aan jongens als Nairo Quintana en Roberto Uran Uran, bezig aan een internationale opmars. Maar ook een Hoogkerker draagt zijn steentje bij aan de Colombiaanse wielerhausse. Hij luistert naar de naam Albert Raven, voorheen een noordelijke topamateur. Raven woont, sinds hij met een Colombiaanse is getrouwd, al geruime tijd in dit Zuid-Amerikaanse land en op een Colombiaanse licentie werd hij vorige week als kersverse Dreestrekker (65 dus) in het Boliviaanse Santa Cruz de la Siera Pan-Amerikaans kampioen tijdtijden bij de Masters 60+.

Voetbalclub Oranje Nassau houdt haar christelijke vaandel hoog. Voorzitter Jan Buitenhuis en zijn kompaan Kor Mollema wilden wel eens af van het gereformeerde imago en stelden de ledenvergadering voor de C voor VV Oranje Nassau weg te halen. Uit de tijd, vonden ze. Want tegenwoordig is iedereen welkom bij O.N., zelfs heidenen. Maar Buitenhuis had buiten de waard gerekend met dit voorstel. Enkele zeer belegen clubmastodonten in dit geval. Zij meldden zich ter vergadering als fervente tegenstemmers. Buitenhuis wilde geen schisma en trok daarom schielijk zijn voorstel in. Het blijft dus vooralsnog CVV Oranje Nassau.

Er is een biljarter heengegaan, een matador op het groene laken. De beste die we in het Noorden hebben gehad. Dat was Joop Boelens, met afstand. De voormalige hotelier in Wildervank. Joop, die 75 jaar is geworden, was de enige noordelijke ereklasser. Hij speelde tegen grootheden als Henk Scholte, Tiny Wijnen en Hans Vultink en was ook als organisator (NK libre) actief.

Derde Helft (122)

Sinds er anno 1887, het oprichtingsjaar van Be Quick, in Groningen competitief wordt gevoetbald, heeft de stad zich van meet af aan geprofileerd als een voetbalstad. Tal van helden, iconen en legendes zijn bijgezet in de historie, maar een standbeeld, toch het hoogst haalbare als het om ‘eeuwig’ eerbetoon gaat was tot afgelopen zaterdag voor niemand weggelegd. Aan kandidaten geen gebrek. Denk aan de Be Quick-internationals Hans Tetzner, later furore makend als de nationale voetbalknietjesdokter, en Evert van Linge, die als architect ook nog eens het Esserbergstadion ontwierp. Otto Bonsema – eerst Velocitas, daarna GVAV – had (heeft) er ook wel eentje verdiend, net als Martin Koeman.

Onze sportcultuur zit echter helaas zo in elkaar dat we grootheden van weleer redelijk snel vergeten. Maar daar komt langzaam verandering in. Zie de supportersvereniging van FC Groningen, dat haar 30-jarig bestaan cachet gaf door kunstenares Lia Krol opdracht te geven een standbeeld te maken van Tonny van Leeuwen. Hoewel deze buitengewoon spectaculaire keeper al weer 43 jaar geleden dodelijk verongelukte, spreekt hij de oudere FC-supporters nog altijd tot de verbeelding. Het meest treffende staaltje daarvan bij de onthulling van het beeld kwam op naam van Tinus Jager uit Niekerk. Hij had twee sinaasappels meegenomen en legde die liefdevol neer bij het monument. Vanwaar dit gebaar? Nou, Tonny kreeg voor elke thuiswedstrijd een sinaasappelregen van de Zaagmulderswegzijde. Want Tonnie onderhield zijn vitaminepeil tijdens wedstrijden met schijfjes van deze zuidvrucht.

Behalve veel supporters uit de goede ouwe tijd, gaven ook Tonny’s ploeggenoten van toen acte de présence. Van hen was Piet Fransen, Tonny’s stapmaatje, uitverkoren om het doek van het beeld te trekken. Piet, eveneens een legende, deed dat zoals we hem kennen bij dit soort eerbetoon; geëmotioneerd. Met een traan in zijn linker ooghoek: “Ik hoop dat ik na mijn tijd naast hem mag komen staan.”

John Schurer, de voorzitter van de supportersvereniging, hoopte dat dát nog even duurt, want, zo zei hij, alleen doden krijgen een standbeeld. Welke coryfeeën van weleer zag ik nog meer? Nou Rikkert Lacrois (80 inmiddels en met twee kunstknieën), oud-trainer Ron Groenewoud, Wim Visser, Geert Schuurman (reservekeeper achter Tonnie), Dick van Vlierden, Theo Buijs (kwam van Ajax), Jantje Hordijk (kwam van Feyenoord), de Drentse windhond Henny Weering, Schansker Wubbie Smeins, Jaap Kooistra, Maarten Kooij, Henk ‘peikie’ Oosterwold, Peter Eimers, Azing Griever, Jaap Wolters en Hans Wortelboer. De laatste, een icoon uit de glorietijd van WVV, beweegt zich al jaren voort in een rolstoel als gevolg van een beschadigde ruggenwervel.

Ook van deze partij; Heinz Libuda, ooit een technische Duitse middenvelder. Hij woont tegenwoordig in Warstein, daar waar het gelijknamige bier wordt geproduceerd. En o ja, de 68-jarige Jaap Wolters (later nog rugbyer geweest) is als enige nog regelmatig in training, elke woensdag bij de superveteranen van Be Quick. “Dan zeg ik altijd tegen mijn vrouw, ik ga naar de euthanasietraining.”

Op naar het volgende standbeeld.   

Derd Helft (121)

Het is in feite breaking nieuws: Oranje Nassau gaat haar religieuze veren afschudden. Afgelopen week werden tijdens de ledenvergadering van de stad-Groninger zaterdagclub de statuten zodanig gewijzigd dat de christelijke signatuur is verdwenen. Voorzitter Jan Buitenhuis: ”We zijn al een hele tijd geen typisch christelijke club meer, onze leden zijn tegenwoordig van alle gezindten. Daarom gaan de initialen CVV voor Oranje Nassau verdwijnen en wordt het Oranje Nassau 1918. Daarmee doen we onze anciënniteit beter recht aan, want we behoren tot de drie oudste zaterdagclubs van ons land.” Bestuurslid algemene zaken Kor Mollema vult aan: “We worden altijd als die gereformeerde club gezien en van dat imago willen we wel eens af.” Buitenhuis denkt ook dat O.N. haar langste tijd heeft gehad. ”Op termijn is een fusie onontkoombaar en dan denk ik aan Amicitia VMC, onze van oorsprong katholieke buren. Wij passen prima bij elkaar.”

Overigens is Johan Lindemulder tot lid van verdienste van Oranje Nassau benoemd. Johan heeft veel gedaan voor de club waarvan hij al 46 jaar lid is. Hij speelde jarenlang in het eerste elftal en was ook nog negen jaar voorzitter.

Vorige week kwam ik met Lesmond Prinsen aan de praat. De oud-prof van BV Veendam keek met pa Henk naar LTC – Oranje Nassau en langs het Asser lijntje liet Lesmond zich iets opmerkelijks ontvallen toen we het over de mislukte doorstart van Veendam hadden. Lesmond, ook aanwezig bij die bewuste avond, onthulde dit: ”Dat was totaal onnodig geweest. De gemeente Veendam heeft op het verkeerde paard gewed. Ik had twee ton beschikbaar, maar kreeg geen kans. Men gaf de zegen aan de zogenaamde Zwarte Mannen, die cultjongens rond Veendam. Maar zij hebben amper een grijpstuiver bij elkaar gekregen.” Tijd voor diepgaand onderzoek.

Bij de GSAVV Forward heeft – met het traditionele ceremonieel vertoon – de jaarlijkse bestuursoverdracht plaatsgevonden. Het bestuur van preses Luciano de Vries werd opgevolgd door een kabinet onder leiding van Sander Ossenkoppele (hoe mooi kan een naam zijn). Sanders droom is daarmee in vervulling gegaan: een dubbelrol als eerste elftalspeler en veurzitter. Zijn intreedrede onlangs in clubblad De Oude Schoen deed veel beloven. ”Ik heb grootse plannen met Forward in de tweede klasse. Met mijn internationale contacten in ware voetballanden als Slowakije en China ga ik proberen Forward naar een nóg hoger niveau te tillen.” Vooralsnog lukt dat nog niet écht, want na zes wedstrijden staat de Three Cheersclub puntloos onderaan.”

Retro is in. Dat zijn ze ook bij de ijshockeyclub GIJS achter gekomen en dus speelt het vlaggenschip van de eenmalige landskampioen komend seizoen in de tenues waarmee het 45 jaar geleden is begonnen, in de kleuren rood en geel. Het is, met dank aan nieuwbakken voorzitter/oud-speler Jacob van Gelder en Promotexbaas Johan Abma, een eerbetoon aan Groninger ijshockeypioniers als Rob van Aarum, Martin Leeflang (de legendarische keeper), Wils Pronk, Henk van Halteren en cultheld Cees Meeuwsen.

 

Derde Helft (120)

Hij mag zich de Godfather van het Groninger basketbal noemen, Bill Pijl. Want hij is – ere wie ere toekomt - voor een groot deel verantwoordelijk voor de aangename basketbalcultuur die de afgelopen halve eeuw in Groningen is gekweekt. Bill Pijl deed dat als gymleraar aan de Cort van de Linden ULO, waar hij, met hulp van horecaman Dick Jager, van een schoolclub een heus eredivisieteam maakte. Een waar kunststukje, onder de vlag van BVG. Hij leidde jongens als Jeroen Talens, Cees Snitjer en Frank Ardon op tot nationale toppers. Bill Pijl is inmiddels 77, maar nog net zo bevlogen als in zijn jonge jaren. En hoewel hij onlangs voor de derde keer is gedotterd, wil Bill Pijl nog gewoon trainen en coachen. Hij is druk doende zijn conditie op te vijzelen, zodat hij er weer volop tegenaan kan . Geïnteresseerde, en dan met name ambitieuze clubs kunnen zich bij Bill melden.

Ambitieus is ook de voetbalclub Mussel, ter plekke ook wel naar Duits model de SVau genoemd. De club heeft al aan de weg getimmerd met een voor een vierdeklasser piekfijne accommodatie, maar wil nu ook betere voetballers gaan opleiden. Het klimaat in het 1200 zielen tellende dorp is er klaar voor. Projectleider Lars Hemmes roept de jeugd van 6-18 jaar in Mussel en omstreken op kennis te komen maken met SVau Mussel. Ze krijgen gratis proeftrainingen aangeboden. Er komen ook clinics, deels verzorgd door profs. Trouwens, kabouters (tot 6 jaar) zijn eveneens welkom. Die worden gevormd door Rolf Smidt. Meer info: www.svmussel.nl

Heeft Winschoten een primeur? Ik kan mij niet heugen dat ‘Sodom’ ooit een handbalinternational heeft voortgebracht en dat nu gaat gebeuren. Die eer komt op naam van Sanne Hoekstra. Zij is geselecteerd voor Oranje dat naar het EK handbal in Hongarije en Kroatië gaat. Ze heeft het vangen van ballen niet van een vreemde, want ze is de 22-jarige dochter van Sape Hoekstra, die in de jaren ’80 liefst 213 keer het doel van  BV Veendam verdedigde. Sanne speelt bij de Duitse 2^e Bundeligaclub HSG Bensheim/Auerbach.

De oud-sponsor van Veendam, Koos Gjaltema, heeft de volleybaltrots van het Noorden, Lycurgus, een mooie dienst bewezen. De club kreeg kans om de internationaal gelauwerde middenman Dennis van der Veen van Paris Volley over te nemen. Voorwaarde was niet het geld als wel een baan, zodat hij zich als dertigplusser op een maatschappelijke toekomst kan richten. Gjaltema bracht uitkomst en zette hem spontaan als magazijnmedewerker op zijn loonlijst.

Er komt een nieuw, digitaal medium op de noordelijke sportmarkt. Het heet Sport in Stad en wordt geïnitieerd door advocaat Martijn van der Veen en FC Groningens communicatiemedewerker Bas Kammenga. Ze worden ondersteund door Marc van den Herik, Paul Top en Hans Schrijer. De bedoeling is dat er op hun site Hard Grasachtige producties worden geplaatst. Vooral met romantiek overgoten  sportcultuur dus. De site gaat op 18 oktober online.