Derde Helft (244)

Wie kent hem niet, Jacques J. d’Ancona? Theaterrecensent van het Dagblad van het Noorden, tv-jurylid (Soundmixshow met Hennie Huisman) en presentator van van alles en nog wat. Maar Jacques heeft zijn hart ook verpand  aan de scheidsrechterij. Weliswaar fluit hij seniorplusser niet meer, maar zijn betrokkenheid is nog altijd intens. Maandagavond was deze Jacques de gebraden haan tijdens de jaarvergadering van de scheidsrechtersvereniging Groningen en Omstreken. Want hij is inmiddels precies 60 jaar lid van deze club. Voorzitter Robert van Dorst huldigde hem met een plaquette.

Jacques J. d’Ancona begon in de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn arbitercarrière op de Esserberg, waar hij jeugdwedstrijdjes van Be Quick ging leiden toen bleek dat hij het - toen nog - bruine monster (zo heette de bal destijds) niet goed kon temmen. Fluiten ging hem veel beter af en in no time rukte hij op naar de landelijke top van het amateurvoetbal. De profsectie haalde hij net niet, men vond de Stadjer aan de te kleine kant voor het écht Grote Werk.

Maar bij de amateursclubs in den lande was hij een graag geziene gast. Zijn manier van wedstrijden leiden wekte alom waardering: joyeuze stijl, scherp waarnemingsvermogen, tactisch en verbaal sterk; dit alles gelardeerd met frivole pasjes en gebaren. Zoals het een man met entertainmentbloed in de aderen betaamt.

Eén keer werd dat echter niet op prijs gesteld, en wel in Jubbega. Daar, op het gevreesde veld achter de derde sluis, moest deze vroegere topclub met haar dorpsvedette Grietus de Vries aantreden tegen Velocitas 1897.  Een beladen wedstrijd, want die arrogante Stadjers waren niet geliefd op dit Friese platteland. Toen ook nog Velo scoorde en scheids d’Ancona met een sierlijk hupje naar het midden wees, waren de rapen gaar. “Most es zien zeg, hij juicht voor die Greensjers!!,” fokte het Jubbegavolk zich massaal op. Men klom woedend over de hekken, uit op een genadeloze molestatie. Ternauwernood kon d’Ancona ongeschonden de kleedkamer halen, waarna hij met veel moeite door de politie kon worden ontzet.

Nog altijd dient d’Ancona de arbitrage overigens: als mentor, docent en begeleider van arbitraal talent. Overigens was Sjaak, zoals André van Duin hem pleegt te nomen, niet de enige jubilaris. Eervolle tweede in deze was Jan Niko de Boer uit Haren. Hij staat op 50 jaar lidmaatschap. Bé Bultena (Bedum), Appie Zwerver (Onderdendam) en Henk Bijma (Haren) kregen spelden voor 40 dienstjaren. Zilver (25 jaar lid) was er voor Jan Swart (Noordwolde), Mebius Minnema (Groningen), Roelof Haas (Groningen), Peter Kraan (Zwolle), Fré Laans (Zuidhorn) en Jaap Pool (Glimmen). Laatstgenoemde maakte rond de eeuwwisseling furore als assitent-scheids. Hij haalde als vlaggenist zelfs het WK van 2002 in Japan en Zuid-Korea.

 

 

 

 

 

Derde Helft (243)

De Groninger volleybalscène, althans zij die vroeg of laat iets met Jurjen Veerman van doen hebben gehad, heeft een feestelijk weekendje Terschelling gehad. Op uitnodiging van diezelfde Jurjen, die voor de viering van zijn vijftigste verjaardag zijn lievelingseiland had uitverkoren. De voormalige spelverdeler van Lycurgus begroette er zo’n 130 gasten,  zoals (ex)ploeggenoten als Eric Janse, Marcel Huisjes, Wim Kramer en Kasper Schoonen. De jubilaris, tegenwoordig een begenadigd (natuur)fotograaf, kreeg uiteraard ook cadeaus. Onder meer een boekwerk met bijdragen van mensen die in wat voor hoedanigheid ook met hem te maken hebben gehad, zoals oud-scheidsrechter Henk Woudstra, Mister Lycurgus Mello Veenstra, oud-teamgenoten Roel Schiphof en de Fin Marko Vahakuopus (eerste buitenlandse bij Lycurgus), zijn speciale vrienden Wolter Leiseboer en Jack Stam (ex-ACV), als ook de journalisten Peter Hansen en bovengetekende.

Zelf ben ik (bouwjaar ’46) ook weer een jaartje ouder geworden en dat bleef, dank zij de hedendaagse sociale media, evenmin onopgemerkt. Een ware regen aan felicitaties, zo’n slordige 350 toch wel, daalde via de iPhone op mij neer. Van rustend basketbalcoach Glenn Pinas tot Kleny de Jonge (geboren Bimolt, de zwemster), van Bert ‘Ventoux’ Wagendorp tot Jaap  Wolters (Kamerheer des Konings), van Henk Eising tot Miranda Bolhuis (zangeres/actrice), van Mister TT Jaap Timmer tot DJ Bert Haandrikman, van marathonschaatster Jolanda Langeland tot oud-wereldkampioen stayeren Piet de Wit, van Jan Heida (oud-wereldkampioen schaatsen der junioren) tot balletkoningin Lenie Waasdorp, van Jan Aling (ex-Beer van Bunne) tot Lammert Huitema, van Tom Saintfiet (globetrottertrainer) tot Ron Jans en van Johan & Truus Tukker tot Rob McDonald. Vanwege de ruimte moet ik het hierbij laten. Maar mijn welgemeende dank gaat uit naar alle gelukwensers.

O ja, nog eentje dan: Sandro Lisci. Ik pik hem er even uit omdat hij, afgelopen zomer kandidaat-directeur bij Donar, bij de voetbalclub GRC Groningen aan de slag gaat als bestuurslid technische zaken. Hij neemt deze portefeuille over van Mister GRC, Ger van Gelder, die het als kersvers Dreestrekker (AOW-er dus) wat rustiger aan wil doen.

Meer rust is ook de reden dat Jeroen Hamminga is opgestapt als assistent-coach van Hans Nieboer bij de zo succesvolle basketballers van de Groene Uilen. Hamminga werkt als financieel manager bij de multinational Eurofins, een bedrijf dat zich bezighoudt met keuring van voedingsmiddelen. Hij maakt daarvoor jaarlijks 120.000 autokilometers, is bij nacht en ontij onderweg. Dat, in combinatie met zijn Uilenhobby, werd hem te gortig.

Cabaretier Arno van der Heyden is een trouw seizoenkaarthouder bij Donar. Bij het thuisduel tegen Rotterdam had zijn programmaboekje het winnende nummer voor het pauzespel. Hij durfde echter, niet meldde hij op Twitter. Buurjongen Niels (10) nam graag de honneurs waar. Die kwam tot 6 treffers. Reden voor Arno hem tot topper uit te roepen. 

Derde Helft (242)

De bedoeling was goed, maar de uitvoering kwam niet écht uit de verf in het Alfa College. Daar hadden de Energy Valleyclubs een Super Saturday geproclameerd afgelopen zaterdag om het sportvolk te laten weten wat ze allemaal in huis hebben. Maar ja, het programma was er niet naar. De korfballers van Nic. arrangeerden een friendly tegen een volslagen onbekende club, de volleyballers van Lycurgus speelden voor de competitie tegen een laagvlieger (Zaanstad) en de basketballers van Donar acteerden gewoon in hun eigen home (Martiniplaza) tegen ook al een ondermaatse tegenstander (Weert), al verzorgden ze nog wel een clinicje. En FC Groningen schitterende helemaal door afwezigheid. De vlootschouw had al met al veel weg van een, wat oud-marathonschaatser Fokko Veen pleegt te noemen, boer’nboudel. De publieke toeloop hield dan ook niet over.

Gelukkig was Rob de Waard er nog, directeur van het Groninger Huis voor de Sport. Hij was uitverkoren om de genodigden inzicht te geven in de stand van Groninger sportzaken. Die was niet best, aldus De Waard, ten overstaan van (o.a.) Groningens sportwethouder Paul de Rook (D66), Christen Unie-raadslid Inge Jongman, Lycurgus-voorman (ad interim) Rob Birza, zijn Nic.-confrère Jaap Broersma, hockeygoeroe Joost van Geel, speaker Harry Snuk, La Woldman (coach Lycurgus-vrouwen), Alfa-topvrouw Karin Kienhuis en de Energey Valley-hotshots Jannes Stokroos en Gerard van Pijkeren. Opvallendste absenten Gert Kiel (preses Donar), Hans Nijland en Robbert Klaver (directeuren FC Groningen) en Moe Nic., ofwel Truus Vlietstra.

O ja, De Waard schoot met scherp richting provinciale politici, die de sport hier nog niet eens als een stiefkind behandelen. De club van het Martinikerkhof ‘gooit’ er per jaar twee ton (jawel 200.000 euro) tegenaan. Dat is andere koek dan in Noord-Brabant, waar, onthulde De Waard, de sport jaarlijks op een slordige 40 miljoen kan rekenen.

Collega William Pomp is 40 geworden. Dat werd onder meer gevierd met een surpriseparty, aangeboden door zijn notoir vrolijke vrienden. Daardoor moest Pomp forfait geven als dienstdoend verslaggever van het DvhN bij Donar-Weert. Maar hij was er tóch. Meegetroond door de regisseurs van zijn feestje. Gehuld in Donartenue zat William pontificaal op de tribune, totdat hij in de rust werd opgeroepen voor het pauzespel: zoveel mogelijk vrije worpen benutten in een minuut tijd. De kersverse veertiger kwam tot 3 uit 25. Het mocht de pret alleen maar verhogen.

We hadden afgelopen weekend te doen met Taeke Plas, Groningens schaatsstatisticus par excellence. Normaliter geniet hij thuis met open ramen en dichtgedraaide verwarming van het WK allroundschaatsen, maar dat zat er dit keer niet in. Plas is namelijk met ernstige hartklachten opgenomen in het UMCG, waar hem te verstaan is gegeven dat zijn toekomst zorgelijk is. We wensen Taeke het nodige recuperatievermogen toe.

  

 

Derde Helft (241)

Nee, hij zit niet met eurotekens voor de televisie de laatste weken, nu Bas Dost een scoringsmachine is geworden bij VfL Wolfsburg. ”Waarom zou ik? Ik heb genoeg van die dingen, dat weet je toch?” lacht Henk Nienhuis per telefoon. Mister Veendam is niet verbaasd over de Bas Dost-hausse in de voetbalwereld. “Toen ik hem op 17-jarige leeftijd een keer zag in de A1 van Emmen ben ik op zijn vader afgestapt en zei hem: ”Als Bas naar mij luistert, wordt het een grote spits in de eredivisie. Nou, inmiddels is hij dus al een stap verder en er zit nog wel meer in,”aldus de zaakwaarnemer van Dost. ”Hij is een spits,” gaat Nienhuis verder, ”die één op één kan lopen. Hij laat dat nu, nu hij blessurevrij is, ook zien. Hij kan elke dag op de Duitse tv, maar daar gaat hij niet op in. Op tijd rusten, goed trainen en goed eten, heb ik hem op het hart gedrukt.”

Geen basketbal in MartiniPlaza afgelopen weekeinde, dus was het uitgelezen weekeinde voor de jaarlijkse trip van de leden van de basketbalbusinessclub (BBC) van Donar. Dit keer was Madrid de bestemming, waar Real Madrid twee keer op één en dezelfde dag werd bezocht. Eerst zondagmiddag in het voetbalmonument Bernabeu, waar de Koninklijke speelde tegen Villarreal en ’s avonds in het niet minder indrukwekkende Barclaycard Center, waar de basketballers van Real Malaga ontvingen.  Ook was er - nachtelijke - ruimte voor een bezoek aan de Discoteca Fabrik (capaciteit 10.000 m/v), waar top-DJ Nickey Romero draaide.

Geen wonder dat commercieel manager Peter van der Molen flink wat namen kon noteren voor dit arrangement. Op zijn lijst zagen we uiteraard mr. Harm Jan Meijer (De Haan Advocaten) staan. Hij laat dit soort buitenkansjes nooit aan zich voorbijgaan. In zijn gezelschap vertoefden onder meer Arnoud van Nispen (2Join), Henk Bosman (Bosman Beheer), Armin Hietbrink (Kenneth Smit), Marion Arends (LM Advocaten), Jos Langenhuizen (CSN Groep), Erik Greven (RSE Telecom), Peter Lankreijer (Jack & Jones), Johan Koops (Koops Verhuisgroep), Maik Verheerd (Progress Events), Frederic Teerling (TrainingU), Sebastiaan Kruger (BaSystemen) en Martijn Huisman (Clark ICT).  

GRC’ er Klaas van Dingen zoekt van tijd tot tijd ook heil in bijzondere tripjes, maar dan minder ver weg. De voormalige eerste elftalspeler van WVV, waar hij speelde met clubiconen als Klaas Nuninga, Jan Blom en Jan Mulder, kijkt al reikhalzend uit naar de derby der derby’s in ons amateurvoetbal, IJsselmeervogels-Spakenburg (4 april). Het wordt zijn vierde kraker daar. Klaas: “Eerst met de trein naar Amersfoort, dan met de bus naar Spakenburg, even een lekker visje eten en dan een heerlijke pot voetbal, samen met 8000 andere liefhebbers. Mooier kun je het niet krijgen.”