Derde Helft (345)

Een flink kapitaal aan Groninger bezitters van sportief eremetaal was donderdag in het etablissement Kaap Hoorn aan de boorden van het Paterswoldse Meer bijeengekomen voor een feestelijke presentatie van het boek Goud, ja, geschreven door de heren Gerard van den Berg en Louis Straatman onder de vlag van uitgeverij De Passage. De dames en heren gelauwerde topsporters, dan wel hun familiaire plaatsvervangers, kregen allen een eerste exemplaar uitgenodigd. Onder hen uiteraard good old Jan Uitham, met zijn 92 jaar de nestor van de geportretteerde sporthelden.

De Elfstedencrack van Noorderhoogebrug is nog altijd scherp van geest, alleen moet hij de laatste tijd meer en meer afrekenen met hinderlijke ouderdomskwaaltjes. Het ondermijnt zijn luchtige kijk op het leven niet, getuige ook zijn toespraak, gelardeerd met relativerende humor. Zo liet de nummer twee van de meest legendarische Elfstedentocht aller tijden, die van 1963, als ook winnaar van de Noorder Rondritten in datzelfde jaar genodigden weten dat ze altijd een verkeerd beeld van hem hebben gehad. “Ik was eigenlijk nooit een wedstrijdschaatser, maar meer een verbeterde toerrijder.”

Er waren meer schaatsers, nou ja schaatssters dan. Olympisch kampioene Marianne Timmer, de koningin van de Spelen in het Japanse Nagano (1998), liep er stralend rond en datzelfde gold voor oud-wereldkampioene Renate Groenewold. Vrolijke gezichten ook bij hockeyster Willemijn Bos en oud-roeister Annemiek de Haan. Bos is na de Spelen van Rio gestopt als international, bouwt nu af bij GHHC Groningen en adviseert als juridisch adviseur de stichting die druk doende is met het binnenhalen van het WK wielrennen in Groningen en Drenthe.

Ook Kleny Bimolt, winnares van Olympisch zwemzilver op de 4 x 100 meter wisselslagestafette in Tokio (1964), genoot met volle teugen van het eerbetoon. Ze is momenteel toezichthouder in het zwembad van haar huidige woonplaats Leens en heeft nog regelmatig contact met haar zwemvriendinnen van weleer. Zo had ze vorige week een mini- reünie met Toos Beumer, Ineke Tiggelaar en Coby Buter, ook internationale toppers uit haar tijd.

De huidige Groninger zwemtopper, Ranomi Kromowidjojo, liet zich vertegenwoordigen door haar als altijd vriendelijke ouders Netty en Rudi. Zij lieten weten dat hun dochter, die haar draai inmiddels helemaal heeft gevonden in Eindhoven, misschien wel eens tot de Spelen van 2020 door zou kunnen gaan met haar glanzende carrière. Ook al omdat haar vriend, de langeafstandszwemmer Ferry Weertman, daar zijn gouden plak van Rio de Janeiro wil prolongeren. Kunnen ze mooi gezamenlijk optrekken.

Handbalbabe Lois Abbingh, die tegenwoordig in Parijs speelt voor gemiddeld 5000 toeschouwers, kon evenmin komen. Pa Jans nam de honneurs waar en zou graag zien dat Groningen weer die handbalstad van vroeger wordt. Lois, zo zei hij, wil daar wel een rol in spelen.

Ook Arie Haan was er, als speler het goudhaantje van Ajax en het Nederlands elftal en vervolgens als globetrottende trainer altijd onderweg. Maar inmiddels heeft hij dit ongewisse, maar ook enerverende leven achter zich gelaten en is hij teruggekeerd naar zijn roots in Oost-Groningen. In Finsterwolde komt Arie tot rust en volgt hij het voetbal nog slechts op afstand. “Maar als iemand, of een club, advies nodig heeft, dan kan men altijd bij mij terecht.”

De Koemannen, Erwin en Ronald, hadden moeder Marijke afgevaardigd. Hun werk bij FC Everton in Liverpool gaf geen ruimte voor een retourtje Eelde. Marijke's moedertrots was zichtbaar op de groepsfoto die dit feestje vereeuwigde.

Mister Donar, alias Martin de Vries, die in 1982 de eerste landstitel voor Donar veroverde, beleeft anno nu, als bestuurslid technische zaken, weer hoogtijdagen met de basketbaltrots van Groningen. Samen met trainer Eric Braal heeft hij een 'wereldteam' in MartiniPlaza op de vloer gebracht en het moet gek lopen wil Donar volgende maand niet haar zesde kampioenschap binnenhaalt.

Voor één van de geïnterviewden, Piet Fransen, was deze boekpresentatie niet meer weggelegd. Hij stierf 2 augustus 2015 op 79-jarige leeftijd, maar gelukkig hebben Van den Berg en Straatman met hem als een der eersten gesproken, want deze kleurrijke voetballer van achtereenvolgens Velocitas, GVAV, Feyenoord, FC Groningen en ACV mocht natuurlijk niet ontbreken in dit historische, ruim 300 bladzijden tellende document, dat inmiddels voor 19.99 euro in de boekwinkels te koop is.

Ik zeg: een aanrader!

Niet alleen Piet Fransen is niet meer in het Groninger sportmidden, maar sinds woensdag is ook Ate Nijdam ons ontvallen. Ate was tal van sportfronten actief in de Stad; bij Velocitas 1897, als topscheidsrechter in het noordelijk amateur voetbal, als grensrechter betaald voetbal, als medewerker van Spron, het (inmiddels ter ziele gegane) sportbureau dat in 1987 de Vier Mijl van Groningen lanceerde en laatstelijk als begeleider van de arbitrage die wedstrijden van FC Groningen in de Euroborg moest leiden. Ate Nijdam, die ernstig ziek was, is 73 jaar geworden.